Max Joseph Metzger, niemiecki ksiądz i pacyfista, był jednym z wielkich chrześcijańskich działaczy na rzecz pokoju i ekumenizmu w XX wieku, a także zwolennikiem zjednoczenia Europy. Oskarżony o zdradę stanu został aresztowany i stracony 17 kwietnia 1944 r. w więzieniu Görden koło Brandenburga.

Max Josef Metzger urodził się w Schopfheim koło Baden-Baden 3 lutego 1887 r. Studia teologiczne we Fryburgu ukończył w 1910 r. uzyskując tytuł doktorski. Na przełomie lat 1914/1915 do chwili, gdy ciężko zachorował, był kapelanem polowym na froncie francuskim. W święto Serca Jezusowego, w 1919 r. założył Misyjne Towarzystwo Białego Krzyża, którego hasłem była myśl, że „Chrystus musi być Królem”, stąd znane było w przyszłości jako Instytut Chrystusa Króla. Członkowie towarzystwa mieli pracować na rzecz jedności Kościoła, dążyć do pokojowego porozumienia z narodami, rasami i ludźmi poprzez braterską cierpliwość i miłość w stosunku do wszystkich oraz udzielać się w urzeczywistnianiu sprawiedliwości społecznej i poszanowaniu godności ludzkiej.

Jako założyciel tego towarzystwa przyjął imię „brat Paweł”, nawiązując do apostoła narodów św. Pawła, który był dla niego wielkim wzorem i który - podobnie jak on - został stracony przez ścięcie gilotyną.

W czasach nazistowskich został po raz pierwszy aresztowany na kilka dni w styczniu 1934 r. w Augsburgu za niewielką publikację zatytułowaną „Kościół i nowe Niemcy”. W 1938 r. założył ekumeniczne Bractwo Una Sancta. Po raz drugi hitlerowcy przetrzymywali go przez blisko miesiąc w areszcie pod koniec 1939 r. po nieudanym zamachu Johanna Elsnera na Hitlera w Monachium.

W 1940 r. ks. Metzger, chcąc uniknąć nadzoru policyjnego, przeniósł się do Berlina. Tam wkrótce zameldowała się u niego pochodzącą ze Szwecji agentka Gestapo, rzekomo zainteresowana pracą ekumeniczną. Ks. Metzger powierzył jej memorandum, zawierające wizjonerskie idee znajdujących się w zjednoczonej Europie Niemiec mających konstytucję opartą na wartościach chrześcijańskich. Przez agentkę memorandum dostało się w ręce Gestapo.

Tezy ks. Metzgera były dla hitlerowców zbrodnią „zasługującą jedynie na śmierć”. Po raz trzeci „brat Paweł” został aresztowany 29 czerwca 1943 r. i w procesie pokazowym ogłoszony „pozbawionym na zawsze godności zdrajcą narodu”, a następnie stracony 17 kwietnia 1944 r.

Swoimi wizjami pokojowego świata i zjednoczonej Europy ks. Metzger daleko wyprzedzał epokę. 19 sierpnia 1943 r. pisał z więzienia do „rodzeństwa” z Towarzystwa Chrystusa Króla: „Zawsze było moją słabością, że wyprzedzałem swoje czasy i dlatego nie mogłem być rozumiany”. Natomiast w dwóch listach pożegnalnych napisanych na krótko przed śmiercią wyznał, że ofiarował swoje życie Bogu „za pokój na świecie i jedność Kościoła”.

Proces beatyfikacyjny niemieckiego księdza i przeciwnika reżimu hitlerowskiego został otwarty 8 maja 2006 roku.

W październiku 2005 r. odbyła się w Watykanie beatyfikacja innego niemieckiego duchownego - kardynała Clemensa Augusta von Gallena, który w czasie II wojny światowej otwarcie sprzeciwiał się Hitlerowi. Wcześniej, podczas wizyty w Niemczech, Jan Paweł II beatyfikował trzech innych księży prześladowanych przez hitlerowców: Bernarda Lichtenberga, Karla Leisnera i Ruperta Mayera.